czwartek, 20 października 2011

Hurtem

Nie ma sensu pokazywanie każdej wydzierganej rzeczy z osobna, czemu dałam dowód w przedostatnim wpisie. Ten jest niejako jego kontynuacją. Bystre oko dostrzegło, że do dwóch pokazanych tam czapek zrobiłam szalo - kominy (gdzieś usłyszałam tę nazwę, nie przypadła mi ona szczególnie do gustu, ale nie wiem jak nazwać toto???)









Zastosowałam w nich te same wzory - ściegi co w czapkach, ale ponieważ czapy robiłam w okrążeniach potrzebne były małe modyfikacje. Z efektu jestem zadowolona, wpadły też w oko kilku osobom, więc czeka mnie powtórka. Niezmiernie mnie to cieszy (... że wpadły w oko, bo powtórki nie są już takie ekscytujące):)



Oprócz tego tradycyjnie zbieram zamówienia po rodzinie. Z tego "zbieractwa" powstało już kilka rzeczy, inne ciągle się robią :)



Bratowa poprosiła mnie o zrobienie żółtej Poppy - sezon bez niej to sezon stracony ;)... oraz czegoś na szyję.







Wydziergałam komin. Wzór nie jest szczególnie wyszukany, ale według mnie prezentuje się interesująco (pozwoliłam sobie na taką dygresyjkę, bo muszę podleczyć moje nadwątlone nieco ja)







Tu zbliżenie na wzór:







Bratanicy uplotłam coś, czym będzie mogła sobie łabędzią szyjkę otulić:







... tudzież ramionka:







Wykorzystałam wzorek, który bardzo polubiła Basia i robi nim ze swojej wełenki cudne czapy.






Modyfikacja również była konieczna, ale drobna bardzo. Kolor jest niestety z tych nieuchwytnych dla mojego aparatu, a szkoda. Włóczka, którą wybrałam - smc select SILK WOOL, to mieszanka wełny, jedwabiu i poliamidu.


Wykorzystałam podle moją córkę do pozowania. Trochę się buntowała, ale mamusi posłuchała, ... wyjątkowo ;)

sobota, 15 października 2011

Dynia




Jeszcze kilka lat temu jadalne były dla mnie tylko pestki. Kompot z dyni był dla mnie nie do przełknięcia, przez dodawany do niego ocet, innych specjałów nie znałam.

Jednak wszystko się zmieniło, kiedy znajoma mojej mamy podzieliła się przepisem na zupę. Pyszną, prostą w przygotowaniu i co najważniejsze zjadaną chętnie przez moje dzieci. Ale nie o zupie dzisiaj będzie, może innym razem :)


Na sobotni obiad przygotowałam dynię pieczoną. Nie jest to z pewnością nic odkrywczego, ale może przepis nie jest wszystkim znany?!

Najpierw ją umyłam, obrałam, wydrążyłam pestki i pokroiłam w kostkę:






Następnie dodałam sól, pieprz, zioła prowansalskie, czosnek i oliwę z oliwek (ilość według uznania):






Wszystko dokładnie wymieszałam i przełożyłam na blachę pokrytą papierem do pieczenia:






Później włożyłam do piekarnika i piekłam przez pół godziny (wystarczy piec przez 20 minut, do miękkości, ale ja lubię przypieczoną), w temperaturze 180ºC.







Z grillowaną piersią kurczaka i lampką białego wina smakuję wybornie :)






Polecam!

niedziela, 9 października 2011

Czapkowa maszyna ruszyła...

Opornie, ale jednak. Wzięłam się do pracy, bo lenistwo to brzydka cecha, nieobca mi niestety. Nie szło mi tak gładko jak w poprzednich sezonach, bo głowę mam zaprzątniętą zupełnie innymi sprawami. Rzeczy do pokazania nazbierało się całkiem sporo. Ale żadna siła nie zmusi mnie obecnie do pozowania do zdjęć. Zawsze dzierganie działało na mnie kojąco. Teraz jednak nie jest dość silnym znieczulaczem, aczkolwiek nadal macham drutkami z przyjemnością.

Sezon na czapy się rozpoczął. Oto moje tegoroczne propozycje:






Czerwona, robiona w poprzek skróconymi rzędami:






Żółta - dwustronna, działam ją ściegiem bambusowym. Zrobiona z włóczki Phildar Sport'Laine






Śliwkową zrobiłam z tej samej nitki, co żółtą. Wykorzystałam do niej i następnej motyw z tego sweterka.






Szafranowa (od nazwy koloru włóczki), Phildar Galapagos.






Ciemnozielona, robiona tak samo jak czerwona :) podwójną nitką Shetlandu firmy YarnArt , ze starych zapasów.






Dwie kolejne czapki wykonane są z włóczek "phildarowskiej" i Veritas, podwójną nitką. Wygrzebanych z czeluści szafy.








Granatowa, z aplikacją - kiść winogrona. Wydziergana z mieszanki moheru, wełny i akrylu. Włóczka Alessandra Filati Harley.







Następna, zrobiona z włóczki Veritas Laura, w kolorze, którego nie potrafię nazwać, ni to beż, ni pudrowy róż...







Ruda - Tweedowa, włóczka Phildar Taiga .







.. a tę czapkę zrobiłam w ubiegłym roku. Wpadła mi przypadkowo w ręce. Zupełnie o niej zapomniałam, nazwę włóczki zresztą też.






Mały berecik powstał z włóczki Cloudy. Ozdobiłam ją wężykiem i koralikami.






Tę zrobiłam z włóczki Veritas Laura, w kolorze morskim.







Kolejna dwustronna, zrobiona z wełny TERRE NEUVE. Ją wydziergałam jako pierwszą . Pięknie układają się kolory. Pazurki nie są doszywane, powstawały w trakcie :)






Nie korzystałam z opisu do żadnej z czap. Niektóre powstały na podstawie zdjęcia, w innych wykorzystałam znane mi ściegi, jeszcze inne to moja inwencja.

Nie jest łatwo pisać po tak długim czasie. Człowiek wypada z wprawy :)


Update:

Wrzucam link do ściegu bambusowego. Znajomość języka nie jest potrzebna :) Ja zrozumiałam tylko punto i ocho (osiem). Wzór wymaga liczby oczek podzielnej przez osiem. Wystarczy!!!

don't ask

... mijający właśnie rok był inny, niełatwy, wiele mnie nauczył o sobie samej. Zdarzyło się dużo przykrych rzeczy, ale były też momenty wart...